کمک منعقد کننده ها یا فلوکولانت ها موادی شیمیایی هستند که فرآیند جداسازی ذرات جامد از مایع را تسریع می بخشند و موجب تسهیل فرآیند تصفیه سازی پساب و به دست آوردن آب زلال خواهند شد.
این مواد همراه با منعقد کننده ی اصلی براي تشکیل ذرات محکم تر، با دوام تر، قابل ته نشین تر و جلوگیري از کاهش حرارت به آب اضافه می گردند.
فلوکولانت ها فرآیند انعقاد رو تکمیل کرده و با ایجاد پل بین ذرات ریز لخته شده حاصل از کار منعقدکننده ها، لخته ها را به صورت درشت و سنگین در آورده، که باعث ته نشینی بهتر، جداسازی و تصفیه بهتر می گردد. این محصول به نوعی مکمل منعقد کننده می باشد.
ازانواع منعقد کننده ها می توان به پلی الکترولیت، سیلیس فعال، پودر کربنات کلسیم، خاک رس، آهک هیدراته و… اشاره کرد.
خواص
عموما موجب کاهش مقدار سولفات آلومینیوم می شوند.
موجب افزایش کیفیت و شفافیت آب می شوند.
در کاهش باکتری ها، ویروس ها و انگل ها در آب موثر اند.
موجب حذف فلزات سنگین و مواد شیمیایی در آب می شوند.
به سه صورت خنثی، آنیونی و یا کاتیونی وجود دارند.
به طور معمول هر چه وزن مولکولی بالاتر باشد، فعالیت فلوکولانت و خاصیت چسبندگی آن نیز بیشتر خواهد بود.
کاربرد
از کمک منعقد کننده ها در جداسازی جامد – مایع استفاده می شود.که می توان به فرایند هایی نظیر ته نشین سازی، تصفیه آب، تغلیظ و آبگیری اشاره کرد.
فلوکولانت ها در تولید کاغذ ، رنگ و چرم و صنایعی نظیر صنعت نساجی ، صنایع غذایی ، صنعت نفت و گازو… کاربرد دارند؛همچنین از این مواد در صنعت کشاورزی به عنوان پایدار کننده خاک استفاده می شوند.
از دیگر کاربرد های این مواد می توان به استفاده در فرآوری سنگ ها ، فرایند های شن شویی، ذغال شویی و فرایند های جداسازی ماکرومولکول ها و… اشاره کرد.
این مواد در تصفیه آب برای بی ثبات کردن و ناپایداری سوسپانسیون های کلوئیدی و در نهایت لخته سازی و رسوب دهی آن ها مورد استفاده قرار می گیرد.
پلی الکترولیت
از مهم ترین منعقد کننده ها می توان به پلی الکترولیت اشاره کرد.
پلی الکترولیت (Polyelectrolyte) موادی پلیمری هستند که دارای واحد های تکرار شونده یونیزه شده می باشند.
دو نمونه از پلی الکترولیت های مصنوعی پلی استایرن سولفونات (PSS) و پلیآکریلیک اسید (PAA)